خوردن كباب همراه با چلوكره و مخلفاتی چون گوجه كبابی ریحان و سماق از ابتكارات ایرانیان است كه البته اصل و نسب آن به آشپزخانه دربار شاهان ایرانی به‌ویژه ناصرالدین شاه بازمی‌گردد وقتی ناصرالدین شاه به مقام پادشاهی رسید تعدادی آشپز را با خود به تهران آورد كه در پخت كباب وارد بودند در آن زمان اهالی دربار بیشتر عادت داشتند كباب را با نان بخورند اما كم‌كم برنج هم به یك پای ثابت بشقاب‌های كباب تبدیل شد تا این غذای خوشمزه ایرانی كامل شود به‌تدریج كباب‌خوری از دربار ناصرالدین شاه به میان مردم عادی هم رسوخ كرد و به دلیل محبوبیت روزبه‌روز كباب‌های مختلفی به فهرست غذاهای رستوران‌ها اضافه شدند تا امروز كه انواع كباب‌های كوبیده، لقمه، برگ، بختیاری، سلطانی، شیشلیك و. . . زینت بخشی از سفره‌های ما و البته راضی‌كننده شكم‌های‌مان باشند